Aanschouw de draad die voor haar spant
door de jaren geweven
Rood is diens kleur....
door liefde vertederd.
Angst is zijn adem,
het brengt hem tot over-leven.
Hij blaast in haar richting
Haar web staat paraat.
Als dauwdruppels vangt ze hem op,
bewondert zijn schoonheid heel even.
Hij zucht en hij hoopt,
zoekt houvast in dit intieme beleven.
Loslaten is het enige wat hen op dat moment is gegeven.
Haar web blijft nat en gebroken bestaan,
de gaten vult ze als littekens vastberaden wel aan
terwijl ze haar afvraagt
of haar draad
het ooit
helemaal zou kunnen begeven..
Voor 'hen' geschreven
Ann